Verinnerlijken

Zo goed als altijd worden mensen alleen maar geleefd door hun begeertes, door hun verlangens. 

De hele dag door worden we gebombardeerd door verleiding die onze begeerte,s doen aanwakkeren, op alle niveaus. 

Maar hoe meer je je laat verleiden door begeerte,s des temeer onrust, angst, onvrede en onwetendheid in het dagbewustzijn zal worden waargenomen.
 

Wanneer er een tafel vol staat met allemaal overheerlijke dingen of een tafel met alleen water en droog brood. Waar kies je dan voor? Als je dan de kennis ontvangt, dat de tafel vol met lekkere dingen vol met dodelijk gif zit? Vraag je je dan af hoelang het duurt voordat het gif doorwerkt? En als je dan ook nog de kennis ontvangt dat het sobere brood en water vol zit met magische vrede? 
 

Begeerte zit vol met gif en soberheid vol met vreugde en vrede. 

Alle begeerte die je zoekt buiten je Zelf geeft een tijdelijke vreugde en leidt nooit tot waarachtige vrede. Dat wat een ieder echt zoekt is enkel in het “Zelf” te vinden.
 

Als je begeerte onderdrukt word je ziek. Alles wat niet mag of niet goed is, is vaak aantrekkelijk. Dat wat we begeerd hebben en vast willen houden geeft ongerustheid en angsten om de dingen kwijt te raken. 

Deze angsten zien we vaak niet en we willen er ook niet aan toegeven. Bij een crisis komt het wel omhoog en kunnen we het oplossen. Onbewust altijd aanwezig is het een verborgen vergif, wat ziekmakend is. 

Veelal zijn we te suf om het op te merken of mentaal te sterk bezig om dit in te zien.
Probeer zoveel mogelijk verlangens, begeertes op te geven en accepteer wat er tot je komt. Zonder uitbundigheid en zonder dat je het vervelend vindt. Omstandigheden zijn altijd het resultaat van onze begeertes en verlangens.
 

Het is een lange zoektocht omhoog naar de bergtop van Zelfrealisatie.
 

Zodra je geconfronteerd wordt met een begeerte en het herkent, vraag je dan af wat het is en of je het echt nodig hebt. Of het het waard is?
Probeer niet meer te vergaren dan dat wat je nodig hebt. Handel zo direct mogelijk, zie de luiheid of onverschilligheid in. 
 

De golven in de oceaan die het water troebel maken, waardoor helderheid versluierd wordt, bestaan uit wensen, verlangens, ego en emoties. Pas wanneer de golven weer gaan liggen, wordt het oppervlak van de oceaan doorzichtig. Het is een kalme heldere geest waarin het zuivere Zelf zich kan weerspiegelen.
 
Verlangens, verwachtingen, wensen en begeertes zijn de moeder van al onze gedachte. Is er veel onrust in het denken dan betekent dat, dat er veel verlangens, verwachtingen, wensen en begeertes zijn. De geest kun je dan vergelijken met op hol geslagen paarden. Er is weinig tot geen controle en een enorm verlies aan energie.
  

Wie de geest onder controle heeft, dat wil zeggen wie van binnen kalm en evenwichtig is, die kent een enorme energie. Een stille krachtige energie. 

Begeerte verminderen in plaats van vermeerderen, kan iedereen. Wat meer en meer tot rust en vrede zal leiden.
 

Diep in ons centrum van ons lichaam ligt de psoas in onze heupen en verbindt ons boven- en onderlichaam.

De psoas reageert instinctief als we onrust, onveiligheid en stress ervaren. Niet voor niets wordt de psoas de zetel van onze ziel (en intuitie) genoemd.

Het is de plek waar we onze emoties opslaan.

De psoas is een zeer gevoelige spiegel en radar voor je diepste gevoelens, reacties en emoties.

De psoas vertelt je eigenlijk jouw echte (levens) verhaal. Daarmee vormt de psoas het hart van het gebied waar ANGST, VERDRIET, BOOSHEID, FRUSTRATIE, MAAR OOK PIJN EN TRAUMA worden verpakt en weggestopt.

De psoas is, net als het diafragma, een emotionele spier. Ze reageert heftig op emoties. Met name op de emotie angst. Dit komt omdat deze spier invloed heeft op je vecht-vlucht-bevriesreactie.

Angst is een emotie die krachtig genoeg is om je lichaam te laten verstijven. Je verstijft letterlijk waardoor je je gevoelens niet hoeft te voelen.

BRTT & TRAUMA RELEASE BREATHWORK is een diepe therapeutische reis naar binnen om jezelf te helen…

Het is een innerlijke reis met een transformerend effect op zowel fysiek, mentaal en emotioneel niveau.

BRTT is ontworpen om door de vele lagen van lichaamspantsering heen te breken en zo mentale, emotionele en fysiologische spanning los te laten uit lichaam, geest en zenuwstelsel.

De psoas bevrijd je van migraine, schouder, nekpijn, rugpijn, bekken pijn, fibromyalgia, restless legs, onverklaarbare pijnen en vele andere klachten.

Ga weer genieten van het leven en durf de sprong te wagen…

Hulp nodig of vragen

Relaties zijn voor veel mensen een soort kader van verschillende overtuigingen en emoties. We kennen het allemaal, in het begin van een relatie, in de periode van de verliefdheid, zien we alleen maar het mooie van onze partner, het is precies alsof we alleen maar verbonden zijn met de ziel. 

We zien nog niet de trekjes en de behoeften van het ego. Misschien is dat wel de tijd waarop we elkaar zien als de essentie die we echt in wezen zijn.

Maar al snel gaat ons ego, en de monkey mind, zoals ze zeggen, zich ermee bemoeien. In de periode van verliefdheid komen de eerste gedachten al naar boven: belt hij/zij me wel? Stuurt ze me/Vindt hij/zij me wel leuk? Ben ik goed genoeg?Voldoe ik aan de verwachtingen? Enzovoort.

Maar ook de eigen verwachtingen en behoeften komen in beeld. Ik heb … nodig in een relatie en de ander moet mij dat geven. Ik heb bevestiging nodig, liefde, aandacht, respect en waardering. Vaak zijn dit ook de behoeften waar we niet altijd bewust van zijn.

Ik kan mij de fase die volgde op mijn periode van verliefdheid nog goed herinneren. Ik vond niet alles meer leuk aan haar en er ontstonden gedachten als: kun je niet iets meer aandacht geven of me op deze manier liefde geven? Helaas geeft de ander je nooit precies de liefde zoals jij die wilt hebben. Dat komt omdat we er altijd onze eigen verwachtingen op leggen en soms niet eens meer de liefde kunnen ontvangen zoals de ander die geeft. We willen het op onze manier en als je echt van me houdt dan doe je dat toch?

De grote uitdagingen in een relatie komen wanneer je al wat langer bij elkaar bent en je de verschillende fases van het leven samen doormaakt. Een leven samen opbouwen, werken en ook de uitdagingen als ontslag, depressie, de crisis die er nu ook heerst. 

En dan komen de vragen op: is mijn relatie nog wel goed? Moet de ander niet wat veranderen? Groeit zij wel met mij mee? Groeien we niet uit elkaar? Al deze vragen heb ik doorleefd en iedere keer als ik mezelf deze vragen ging stellen gaf het me geen fijn gevoel; alsof ik iets van haar nodig had. Alsof ik zelf niet compleet zou zijn. Ik merkte dat ik daardoor afhankelijk werd van haar liefde en maar ook van haar humeur.  Ik ontdekte dat ik het geluk buiten mezelf plaatste en op het moment dat we dat gaan doen in ons leven beseffen we niet meer dat we in essentie liefde zijn. 

Dat we eigenlijk alleen maar onze ogen hoeven te sluiten om ons te begeven naar de plek binnenin. De plek vol liefde en licht waar alles is wat je nodig hebt. Het is een plek in jou, je eigen ziel, waarin je echt kunt ervaren hoe compleet je bent.

Stel jezelf de vraag? Moet mijn partner dan nog met mij mee groeien? Is het direct een probleem als je in een fase beland dat je verschillende wegen op groeit? Ik weet het niet, maar ik denk het niet, het ligt er ook aan hoe je deze zaken interpreteert. 

Een relatie is er niet om je gelukkig te maken maar om je wat te leren. Jouw partner kan jou niet gelukkig maken dat moet je zelf doen. Ieder van ons loopt zijn of haar eigen pad, zo is het leven… Je hebt een relatie of je hebt het niet.

Stel dat je de bovenstaande overtuigingen voelt in jezelf. Geeft je dat een gevoel van vrijheid, liefde en vrede? Het diepe besef dat we onszelf alles kunnen geven wat we nodig hebben. Zodat de ander wel eens in een fase kan komen van eigen uitdagingen, niets meer kunnen geven of even niets meer voelen. Gelukkig kan ik het dan bij mezelf halen en kan ik daardoor besluiten zelf in liefde te blijven. 

Want wanneer ik denk van de ander iets nodig te hebben, moet hij of zij het wel blijven geven anders word ik kwaad of verdrietig. Maar daarmee wordt het er natuurlijk niet fijner op. Maar wanneer ik mezelf kan voeden kan ik ervaren dat ik liefde ben. En dan komt het wonder…

Wanneer jij beseft dat je liefde bent ga je de ander weer zien door de ogen van liefde. Je kunt opnieuw de ziel waarnemen van de ander. Wanneer ik angstig ben, dan zie ik angst in de ander. Wanneer ik gefrustreerd of kwaad ben, zie ik de frustratie in de ander. Die heb ik dan zelf (onbewust) opgewekt doordat ik zelf gefrustreerd ben en doe.

En hoe mooi, maar wel pijnlijk is het eigenlijk als je partner er niet meer voor jou kan zijn. Of als de ander het niet geeft zoals jij het wilt. Of dat de ander een andere kant opgroeit, of een eigen uitdaging door moet en geen liefde meer kan voelen… 

Dan worden we verplicht teruggeworpen op onszelf en gedwongen om de liefde in onszelf te voelen. Om deze liefde weer te ervaren en weer te zijn. We gaan dan eindelijk eens leren hoe het is om van voorwaardelijke liefde naar onvoorwaardelijk liefhebben te groeien.

Dat is zeker niet gemakkelijk, maar wel een ongelooflijk mooi  proces waardoor de liefde in jou oneindig groot kan worden.

‘Laat het los’ lijkt de laatste tijd de oplossing te zijn voor veel problemen. Maar wie goed kijkt naar loslaten komt tot de conclusie dat loslaten niet tot vrijheid kan leiden. Het vertrekpunt bij loslaten is vrijwel altijd angst of oordeel. Er is iets in je leven wat je niet wilt en je idee is dat als je dat loslaat alles beter zal zijn. Dit is een truc van de mind. Het geeft je het gevoel van keuze en kracht dat wanneer je besluit je favoriete probleem los te laten het je niet langer in zijn greep zal houden.

De mind werkt in de dimensies tijd en ruimte en de functieomschrijving van de mind is om te zoeken; altijd onderweg, op zoek naar iets anders dan dit. De mind bestaat bij de gratie van het verhaal en wordt volledig beheerst door overlevingsdrang. Zij zal letterlijk alles uit de kast trekken om dit verhaal, je persoonlijke drama, in stand te houden. En zo heeft de mind ook loslaten gegijzeld en tot een verleidelijke
techniek gemaakt met een krachtige belofte in de toekomst. En daarmee is loslaten hetzelfde als zoeken en ‘fixen’.

Energetisch gezien heeft loslaten precies het tegenovergestelde effect van wat je wilt bereiken. Onbewust en onbedoeld ga je weg van wat zich aandient in je bewustzijn. Je bent in verzet tegen wat er is en je gaat op pad om het op te lossen, althans dat denk je. In de tussentijd bouw je in je zoektocht nieuwe spanning op en tegelijkertijd kun je oude energetische lading niet kwijt. Die spanning is toxische informatie voor je systeem.

Wat dan wel? Het HeartMath Institute in de VS doet wetenschappelijk onderzoek naar de intelligentie en energetische kwaliteiten van het hart. In de afgelopen jaren heeft dit onderzoek tot een aantal wonderbaarlijke bevindingen geleid. Zo blijkt het hart een energieveld te hebben dat vele malen sterker is dan dat van de hersenen. Dit veld is tot ver buiten ons lichaam te meten. Ook komt tot HeartMath tot de conclusie dat het hart ons eerste punt van interactie is met onze omgeving, letterlijk komt alle informatie daar als eerste binnen. Het hart heeft een eigen geheugen en neuraal netwerk dat het het ‘hartbrein’ wordt genoemd. Waar men voorheen dacht dat de hersenen ons systeem aansturen blijken er nu veel meer signalen van het hart naar de hersenen te gaan dan omgekeerd en is er een voortdurende interactie tussen deze twee. Het blijkt ook dat het hart buiten tijd en ruimte werkt en reageert op situaties voordat deze hebben plaatsgevonden.

Het is niet voor niets dat aan het hart mythische kwaliteiten worden toegeschreven. Doordat het hart buiten tijd en ruimte werkt is het in staat om waar te nemen in het moment, het ziet het leven zoals het is zonder het verhaal. Het maakt het hart niet uit waar het gevoel vandaan komt of waar het toe leidt. Het is zoals het is. Er wordt geen bekentenis aan gegeven en het hoeft niet gefixt te worden. Het hart kan het laten zijn en zien voor wat het werkelijk is. Dit is compassie: de ontmaskering van de illusie dat hetgeen je ervaart persoonlijk is en opgelost moet worden. Doordat het hart volledig beschikbaar kan zijn voor wat zich aandient en dit vervolgens helemaal kan laten zijn stuurt zij signalen naar de hersenen die deze vertellen dat het ok is. Zo blijft de mind rustig en zal geen stress in het systeem gecreëerd worden.

Het wonderlijke energetische effect van deze compassievolle omarming van het hart is niet alleen dat je spanning loslaat. Tegelijkertijd stop je de oude manier waarop je die spanning hebt opgebouwd. Je leert letterlijk om het leven in je hart te sluiten. Zo ben je in staat om steeds meer verschillende aspecten van het leven te ervaren zonder daardoor belast te worden. Het toevallige bijeffect van deze manier van zijn is dat spanning in je omgeving zich ook moeiteloos kan ontladen in deze omarming. Letterlijk kunnen conflicten in de nabijheid van compassie niet bestaan.

De mind heeft hier moeite mee omdat het niet vereist dat je iets ‘doet’. Hoe kan het dat door iets bewust waar te nemen en dat volledig te laten zijn problemen worden opgelost waar je misschien al jaren mee bezig bent? Voor de mind, die haar eigen afwezigheid het meest vreest, is het een afschrikwekkende gedachte en zij zal spoedig een nieuwe list verzinnen om je toch weer op pad te sturen. Wees alert!

Ik merk dat vergeven voor veel mensen toch zo moeilijk is. Maar weet dat wrok koesteren niet goed is voor een mens. Het vreet aan je. Je kunt er echt ziek van worden, lichamelijke klachten van krijgen.

We zeggen niet voor niets dat we ‘iets op de lever hebben’ of ‘onze gal willen spuwen’.

Misschien wil je iemand wel vergeven wat hij/zij je heeft misdaan, maar dat is niet makkelijk dat weet ik, maar het is wel belangrijk, want hiermee kun je jezelf bevrijden van oude wonden en de emotionele bagage die jou alleen maar belemmert achter kunt laten.

Vergeven is voor veel mensen een beladen woord. Het wordt vaak ervaren als een gunst voor de ander. De daders en het gedrag worden daarmee dan dus geaccepteerd. Maar dit is een misverstand, dit is niet zo!

Het is geen acceptatie en het betekent niet dat de ander zijn gang kan gaan.

Het is ook niet tolereren. Vergeven heeft niets te maken met door de vingers zien van verkeerd gedrag. Integendeel: vergeven zal je juist helpen om je grenzen helder te stellen en je behoeften duidelijk te communiceren.

Het is ook niet: goedpraten. Want goedpraten is eigenlijk een subtiele manier van ontkennen wat er gebeurd is.

Vergeven doe je niet uit superioriteitsgevoel. Vergeef je iemand uit medelijden of omdat je hem/haar dom vindt, dan verwar je vergeven met arrogantie en veroordeling.

Vergeven is niet: de lieve vrede bewaren. De weg naar vergeving is niet de zaak sussen en ruzies de kop indrukken. Wie niet wil kijken naar wat er onder de oppervlakte borrelt, kan ook niet beginnen met vergeven.

Vergeven gaat niet over de ander, maar gaat altijd over jou. Het is het loslaten van pijn en onrecht uit het verleden, van de last die je meedraagt.

Het is schoonmaken en jezelf helpen. Het is een essentiële stap in je eigen helingsproces. Het is niet alleen een mentaal proces, maar betreft het hele wezen: lichamelijk, mentaal, emotioneel en spiritueel.

Lieve mensen, ook al was je slachtoffer van het gedrag of de houding van een ander; vergeving is de stap om van slachtoffer weer regisseur van je leven te worden.

De motivatie is liefde en respect voor jezelf. Je besluit niet langer woede of pijn door die ander met je mee te dragen. Want die boosheid of pijn houden je namelijk verbonden met de ander.

Vergeven geeft je rust, vreugde en vrede.

Het is definitief een punt zetten achter een pijnlijk verleden. Als we de scherven van gisteren krampachtig blijven vasthouden, blijven we onszelf verwonden.

Het is ook niet boos blijven over wat je jezelf hebt laten aandoen. Veel mensen verdoven hun pijn op allerlei manieren; via overmatig alcoholgebruik, drugs, medicijnen, roken, altijd bezig zijn, etc. Ze vluchten, maar vanbinnen woedt de brand nog steeds voort. Hiermee blokkeer je de mogelijkheid tot innerlijke heling.

Het is jezelf bevrijden uit de gevangenis van het verleden. Zodat je eindelijk alles aan jezelf kunt geven wat je altijd van anderen hebt geëist. Het is de beslissing om niet langer als een slachtoffer te wachten totdat anderen iets ‘goedmaken’.

Maar het is alles achterwege laten en weer op eigen kracht beginnen te leven zoals het oorspronkelijk bedoeld was.

Vergeven doe je voor jezelf,het is een proces in jezelf. Je wilt niet de ander veranderen, maar je eigen last kwijtraken en je weer openstellen voor liefde.

Vergeving is een van de mooiste vormen van vrijgevigheid die er bestaan. Anderen vergeven en om vergeving vragen is een vrijheid, en daarom draagt het veel waarde in zich.

Sommige mensen kiezen er bewust voor om iemand niet te vergeven, omdat ze denken dat vergeving hen zal bevrijden van het schuldgevoel dat ze voelen. In werkelijkheid is het echter juist de persoon die niet kan vergeven die hier het meeste onder lijdt. 

Wanneer iets pijn doet, herinner jezelf er dan aan dat je het verleden niet kunt veranderen, juist in tegendeel, het zijn het heden en de toekomst die jou de kans zullen geven om weer mee te doen, door de pijn te verzachten, genezen en herstellen.

Vergeven is een zeer vriendelijk gebaar naar jezelf toe en naar anderen toe,de persoon die je vergeeft kan hierdoor mooie lessen leren in relatie tot nederigheid en menselijke waarden.

Onthoud dat je dingen niet kunt veranderen, maar dat je wel de macht hebt om voor jezelf te bepalen hoe je erop zal reageren. 

Onthoud tot slot ook dat perfectie nu eenmaal niet bestaat. Fouten, hoe hard we ook proberen om ze de rug toe te keren, zijn nu eenmaal een onvermijdelijk gegeven in het leven. Wat je wel kunt veranderen, is de manier waarop je met deze fouten omgaat en hoe je jezelf sterker kunt maken, zodat de pijn en de schade die deze fouten hebben aangericht zo snel mogelijk uit je leven kunnen verdwijnen.