Bij onze geboorte hadden we zo een mooie natuurlijke aanleg om onze aandacht op liefde te richten.

Onze voorstellingsvermogen was zo rijk en creatief, je ziet het ook als je naar kleine kinderen kijkt,ze staan in verbinding met een wereld zoveel rijker dan die waar wij nu mee verbonden zijn. Waauwww ze leven in een wereld vol betovering en met een gevoel voor het wonderbaarlijke.

Maar naarmate we ouder worden wordt ons geleerd om onze aandacht op andere dingen te richten waardoor deze betovering verbroken wordt.

We werden geleerd om onnatuurlijk te denken. Ons werd een totaal verkeerde visie van het leven aangeleerd.

Ons werd geleerd om te denken aan concurrentie, vechten, ziekte, beperkingen, schuld, slecht, schaartse, verlies.

Ons werd geleerd dat goede cijfers, goed genoeg is, geld, alles op de juiste manier doen belangrijker is dan liefde.

Ons werd geleerd dat we niet 1 zijn met andere mensen, en dat we moeten concurreren om vooruit te komen en dat we net niet genoeg zijn zoals we zijn.

Ons werd geleerd de wereld te zien op de manier zoals anderen die waren gaan zien.

Het denken van de wereld, dat niet op liefde is gebaseerd ,is ons hier aangeleerd. Liefde is ons aangeboren, angst is wat we hier hebben geleerd.

En onze reis hier is, om angst los te laten, om het af te leren en het weer aanvaarden van liefde in ons hart, het moet onze uiteindelijke doel zijn op deze aarde.

Het voortdurend bewust zijn van liefde, en die in onszelf en anderen te ervaren, dat is de betekenis van het leven.

Betekenis ligt niet in dingen. Betekenis zit in ons. Als we waarde toekennen aan dingen die niet liefde zijn (auto, huis, geld, prestige..) dan hebben we dingen lief die niet van ons kunnen houden. We zoeken betekenis in het betekenisloze.

Geld op zichzelf betekent niets. Materiele zaken op zichzelf betekenen niets. Niet dat ze slecht zijn, ze zijn gewoon niets.

We zijn hier gekomen om liefde te verspreiden, een leven geleefd met een andere doel voor ogen is betekenisloos, soms lijkt het alsof we verdwaald zijn in een donker wereld waar men dingen meer lief heeft dan mensen.

We hechten meer waarde aan wat we met onze zintuigen waarnemen dan dat wat we met ons hart voelen. Liefde kun je niet met je ogen zien of met je oren horen.

Liefde vereist een andere manier van zien dan we gewend zijn, een andere manier van weten en denken, Liefde is de intuitieve kennis van ons hart.

Liefde is energie, het is de sfeer in een kamer, een situatie bij een persoon. Het is niet te koop. Het heeft niets te maken met de fysieke wereld, we ervaren het als vriendelijkheid, vrijgevigheid, vrede, vreugde, verbondenheid..

Liefde is binnenin ons. Liefde kan niet vernietigd worden, maar kan alleen verborgen zijn. De wereld die we als kinderen kenden ligt nog steeds in ons, het is wie we werkelijk zijn en het zal nooit verdwijnen.