Zelfvertrouwen

Wie niet luistert naar het lichaam wordt ziek

Het afweersysteem, ook wel immuunsysteem genoemd, beschermt ons dag in dag uit tegen ziekteverwekkers zoals bacteriën, virussen, schimmels en parasieten.

Daarnaast bestrijdt het kanker door voortdurend ontspoorde eigen lichaamscellen op te ruimen. Zonder een goed werkend afweersysteem kunnen we niet overleven.

Wanneer het afweersysteem faalt, kan het op allerlei fronten misgaan. Sommigen krijgen meerdere infecties, bij anderen ontwikkelt zich een kwaadaardige ziekte, burn-out of depressie.

En bij weer anderen vallen de afweercellen delen van het eigen lichaam aan en ontstaan auto-immuunverschijnselen.

Belgie telt meer dan 2 miljoen chronisch zieke mensen.

Chemische medicatie wordt dan ook aan de lopende band voorgeschreven. En eerlijk, het gaat erger worden.

De continue onderdrukking van een (pijn)symptoom in het lichaam zal onherroepelijk voor een disbalans zorgen ergens anders in het lichaam.

Wij luister niet meer naar wat ons lichaam te vertellen heeft.

We zijn tegenwoordig zo druk en gaan maar door, waardoor we soms belangrijke signalen van ons lichaam gewoon negeren. Totdat je genoodzaakt bent te luisteren. Maar wil jij het zover laten komen?

Veel aandoeningen in ons lichaam worden veroorzaakt door of zijn een indirect gevolg van een opeenstapeling van emoties.

Het leven doet pijn. Het leven heeft bijwerkingen die onze ziel pijn doen en ons lichaam ziek maken.

Wat kunnen we doen?

Hoe kunnen we omgaan met deze keiharde realiteit?

Emotionele of psychische pijn manifesteert zich in het lichaam.

Een niet-gediagnosticeerde depressie zal verborgen blijven, maar toch duidelijk aanwezig zijn in degene die eraan lijdt.

Een spierverslapper zal van geen enkel nut zijn bij rugpijn of buikpijn.

De persoon zal een specialist opzoeken om te klagen over zijn kwaal, over die problemen met zijn darmen waardoor hij bijna niets meer kan eten…

Wat kun je doen? Ten eerste moet je zelf de verantwoordelijk nemen.

Maar hoe kun je de ziel helen?

Wees je bewust van alles dat er om je heen gebeurt en hoe bepaalde dingen jou beïnvloeden.

Soms geven we meer toe dan we zouden moeten. We accepteren dingen die tegen onze waarden ingaan. Uiteindelijk raken we verwikkeld in giftige relaties en realiseren we ons dit pas als het te laat is.

Zorg voor jezelf, analyseer wat er om je heen gebeurt en kijk goed naar hoe dit jou beïnvloedt. Zelfkennis is van cruciaal belang om depressie het hoofd te kunnen bieden.

Wees niet bang om hardop te uiten wat jou kwetst.

Als je het altijd maar voor je houdt en opkropt wanneer iets je dwars zit en invloed op je heeft, dan zal deze zorg uiteindelijk omslaan in een lichamelijke pijn.

Accepteer het, uit het, zoek hulp en begin aan een proces van verandering en aanpassingen om dat felbegeerde welzijn te bewerkstelligen.

Die rust van de ‘ziel’, waar ieder van ons recht op heeft.

Soms moet je verdwalen om jezelf weer te vinden

Heb je je ooit verloren gevoeld in je leven? Het kan angstaanjagend zijn. Maar te midden van al die onzekerheid kun je bijzondere wegen vinden die je geluk brengen.

De kunst van het weten hoe te verdwalen vereist open te staan voor onzekerheid, het onbekende, en het onvoorspelbare. Het houdt in dat je afscheid moet nemen van alles wat je zekerheid biedt.

En dat is niet zo makkelijk omdat de wereld van vandaag wordt zo gedomineerd door technologie, Google, GPS, en leerprogramma’s van alle soorten, we zijn overgeïnformeerde mensen geworden die  alles steeds onder controle willen hebben.

Misschien heb je dit nooit als een probleem gezien gezien. Je geniet er tenslotte van dat je leven perfect gepland is. Daarbij zorg je ervoor dat je elke gebeurtenis, beslissing of verandering van tevoren voorbereidt. Je vraagt Siri wanneer je iets wilt weten, programmeert je reizen met geavanceerde apps en maakt zelfs to-do-lijstjes die je eraan herinneren wat je te allen tijde moet doen.

Verder houd je niet van het onverwachte, schrikt het onbekende je af en brengt alles wat niet op je levensscript staat je uit balans. Je bent een automaat van voorspelbaarheid geworden.

Lieve mensen, onzekerheid is geen obstakel, het kan een bron van leven zijn en de beste weg voor inspiratie en zelfontdekking.

Soms, om jezelf terug te vinden, is het de moeite waard om te verdwalen en de deur te openen naar het onverwachte.

Wanneer je je verloren voelt, ben je meer dan ooit gehecht aan het heden, aan het hier en nu. Het is dan dat je in staat bent om de mysterie en onzekerheid te omarmen en te ontdekken wat je omringt. Dan ben je in staat om nieuwe beslissingen te nemen en nieuwe wegen in te slaan.

Pas als je verdwaald bent, begin je de wereld met andere ogen te bekijken.

Je hebt vast wel eens momenten in je leven gehad waarop je plotseling stopte en je afvroeg wat je met je leven aan het doen was. In feite is je verloren voelen een van de meest stressvolle ervaringen. Je weet niet of je door moet gaan op dezelfde weg of alles moet laten vallen en opnieuw beginnen.

Het is de moeite waard om te onthouden wat de schrijver, dichter en filosoof Henry David Thoreau zei: we vinden onszelf pas als we de moed hebben gehad onszelf te verliezen. Daarom moet je naar het leven kijken met de verwondering en nieuwsgierigheid van het kind dat ernaar verlangt de grenzen die hem worden opgelegd in twijfel te trekken en te ontdekken wat er achter die gesloten deuren schuilgaat…

De kunst om te weten hoe je moet verdwalen houdt in dat je voorbij de grenzen durft te gaan die je in hun greep houden en het onbekende verkent. Omarm het vreemde. Ontsnap voor een dag aan het veilige pad en betreed het onvoorziene.

De kunst van het weten hoe te verdwalen betekent het omzeilen van je grenzen om te weten wat er buiten je dagelijkse leven ligt. Het betekent dat je stopt met obsessief alles onder controle te willen hebben en dat je begint te begrijpen wat er aan de andere kant van het voorzienbare ligt.

Het stimuleert je verbeelding en geeft je ook nieuwe perspectieven. Op die momenten dat je niet echt weet wat je met je leven aan moet en het gevoel van verdwalen je overneemt, dan gebeuren de belangrijkste dingen.

Ken jezelf!

Ken jezelf! Moet je daarvoor op zoek gaan naar je ‘purpose’ of naar je ‘passie’? Of is het voldoende om regelmatig een nieuw route te verkennen, je vragen en je nieuwsgierigheid achterna te gaan?

De spreuk: Ken jezelf! is een aansporing om de vraag te onderzoeken: What is my purpose?

Er is een manier van mens-zijn die bij jou past. Als je daarmee in contact bent, ontvouwt het pad van jouw leven zich terwijl je het beloopt. Je bent onderweg naar het doel van je bestaan. Zelfs als je nog niet helemaal onder woorden kunt brengen, wat dat doel is. Je maakt keuzes die passen bij jouw waarden. Als je jezelf kent, heb je een kompas waarmee je steeds weer je richting bepaalt.

Jezelf beter leren kennen is een goed vertrekpunt op het pad naar wijsheid.

Wat is dat: ken jezelf?

Het is maar de vraag of dat ‘zelf’ iets is wat je bij wijze van spreken kant-en-klaar uit een boekenrek  kunt trekken: ‘dit ben ik’. Wie je bent, is veranderlijk. En toch is lijkt er ook iets te zijn dat altijd hetzelfde blijft.

Als kind is jouw zelf anders dan als volwassene, of zelfs als (groot)ouder. Jouw ervaringen met anderen, en hoe je daarover denkt, slijpen en veranderen je beeld van jezelf. Je persoonlijke geschiedenis, de samenleving waarin je je leven leidt: ze vormen de horizon waartegen je jouw plaats bepaalt. Dan kun je wegen wat van betekenis is en wat waardeloos.

Je ‘wordt mens’ door anderen: in contact met andere mensen leer je jezelf beter kennen.

Wie jij zelf bent, ontdek je dus juist in de dialoog. Dat kan op verschillende manieren. Letterlijk in gesprek gaan met iemand anders die je vertrouwt (een coach of een goede vriend). Of via een innerlijk gesprek, bijvoorbeeld door regelmatig te schrijven over je zieleroerselen. Je kunt dit ook onderzoeken in een denkgesprek.

Nog niet overtuigd? Misschien helpt deze uitspraak van een oude Griek.

Een leven dat niet onderzocht wordt, is het leven niet waard. (Socrates)

Zo’n tweeduizend jaar geleden dacht Socrates na over wat een ‘goed leven’ is. Voor hem draaide dat om gemoedsrust. Als je het goede doet, dat waarvan je wéét dat het goed is, kun je ’s avonds rustig slapen. Dat is beter dan slaafs de morele codes te volgen van de maatschappij. Zelf weten wat het goede is, zelf kiezen: dat kan alleen als je jouw leven onderzoekt. Als je nadenkt over gemaakte keuzes. Kortom: Ken jezelf!

“There are only two ways to live your life. One is as though nothing is a miracle. The other is as if everything is.”

Het klinkt misschien raar, maar alles wat mij tot de dag van vandaag overkomen is , is altijd precies wat ik nodig had.

Als het anders loopt dan ik wou, dan zeg ik: ” Alles heeft een reden, en het is ook zo. Denk er eens over na..

Voor mij werkt dat en het is een hele verbetering om anders naar de dingen te kijken dan ik gewend was. Wanneer er moeilijkheden (ik bedoel…uitdagingen) op mijn pad komen, was het vroeger voor mij erg moeilijk om een stap naar achteren te doen. Het probleem te aanschouwen en het groter geheel te zien.

Bij problemen, raakte ik gefrustreerd en was ik heel verward. Ik had bepaalde verwachtingen en als die niet uitkwamen dan was ik teleurgesteld. Een rare bijkomstigheid was dat ik dan nog eens ging klagen bij andere mensen over de dingen die verkeerd waren gegaan.

Maar weet dat hoe beter je met de uitdaging omgaat, des te beter je kan handelen met wat er op je pad komt.

De ene persoon ziet het verliezen van zijn baan als falen. Terwijl de ander het kan zien als een uitdaging en een kans voor nieuwe mogelijkheden.

De ene persoon kan er een puinhoop van gemaakt hebben, zich omdraaien en er mee stoppen. Een andere persoon kan bij eenzelfde voorval zien wat voor puinhoop hij/zij ervan gemaakt heeft, zichzelf vertellen het nooit zo meer te doen. Zichzelf voort te duwen om te veranderen en puin te ruimen.

Een uitgesproken kans is ook om iedere keer dat er iets gebeurt te geloven dat dat precies hetgene is wat je nodig hebt ,ook al vind je het niet fijn wat er op je pad komt.

Ik weet het is makkelijker gezegd als gedaan, maar het is een weg om te bewandelen en te oefenen. En ik weet lieve mensen, het is in het begin zeker niet makkelijk, het is constant werken om het in perspectief te zien. Maar geloof me, je zal er steeds beter in worden, totdat het een gewoonte gaat worden.

Weet ook, dat het heel normaal is, dat je af en toe niet kan begrijpen waarom iets anders loopt dan je had gedacht, verwacht en/of gevraagd.

Maar Be-mediteer over wat je meemaakt, ga in de natuur, ga in stilte, voel, vlucht niet..En word je ook bewust van wat jij zegt, want jij bent namelijk de regisseur van je eigen leven alsmede de hoofdrolspeler etc.  Hoe heb jij je script geschreven? Luister naar wat je zegt, waar je over denkt en luister dan vooral naar de zinnen die beginnen met: Ik kan niet, Ik doe altijd, ik ben niet goed in, ik ga nooit, op een dag..

Realiseer je dat het jouw keus is hoe je de dingen bekijkt, hoe eerder je dit realiseert des te eerder je kan oefenen, leren en ervaren dat het met dit standpunt zoveel makkelijker leeft.

Rise up and become the person you were meant to be

‘Worden wie je bent.’ Het klinkt als een new-age-achtig cliché, maar toch is dát waar het in ons leven om draait.

Wakker worden! Wakker worden uit onze ‘droomstaat’, onze wakende slaap waarin de meesten onder ons (nog) verkeren en daarom niet kunnen zien dat we de verkeerde kant opkijken.

‘Jezelf werkelijk leren kennen is, van alles wat je in het leven kunt doen, de meest boeiende weg die je kunt bewandelen.’

Vandaar dat ik jullie vandaag op een eenvoudige wijze hele bondige en heldere aanwijzingen geef hoe we het leven lichter kunnen be-leven. Het ‘hier en nu’ is hierbij onze belangrijkste partner, aangezien dit het enige is wat werkelijk bestaat.’

In het ‘hier en nu’ zijn, klinkt al bijna even clichématig en tegelijk abstract als ‘worden wie je bent’. Het bijzondere is dat deze twee termen in de kern hetzelfde inhouden.

‘Werkelijk aanwezig zijn doe je niet met je hoofd, maar juist met je lichaam.’

Van jongs af aan zijn we namelijk geconditioneerd en geprogrammeerd door onze opvoeders en onze omgeving, waardoor we het leven door een wazige lens zijn gaan zien.

De laatste tweeduizend jaar is er steeds meer waarde aan ons denkvermogen toegekend en zijn we vertrouwd geraakt met het idee dat we als individu afgescheiden zijn van de wereld. Dit alles heeft ervoor gezorgd dat we een heel overlevingsmechanisme, ons ego, hebben ontwikkeld, waarmee we onszelf zijn gaan identificeren. Met de daaruit voortkomende oordelen en patronen is onze zuivere kijk op het leven (‘het is wat het is, hier en nu’) en op ons ware ‘zijn’ belemmerd.

Wanneer we gaan inzien dat onze beperkende gedachten slechts voortkomen uit ons verleden is dat de eerste grote stap naar meer bewustzijn en daarmee bevrijding. Dan ervaren we steeds meer wat we in wezen zijn: puur bewustzijn. Altijd aanwezig op de achtergrond, maar bedekt door onze gedachten, patronen en ‘verhalen’ vanuit het verleden. Je kunt dit bewustzijn plots ervaren wanneer je helemaal in een bezigheid opgaat en je in de zogenaamde flow komt, wanneer je in de natuur bent of zelfs in de winkel. Het is een gevoel waar in feite geen woorden voor bestaan en het kan je dus ook zomaar overkomen. Hierdoor weet je dat het zich van nature al in je bevindt.

In deze state of mind ben je als het ware de toeschouwer. Het is daarom nog het best te vergelijken met het kijken naar een schilderij. Wanneer je er met je neus tegen staat, is het onduidelijk. Pas wanneer je er van een afstand naar kijkt, krijg je ineens zicht op de big picture en valt alles op zijn plek. Door je gedachten bewust te gaan waarnemen, kun je ze laten voor wat ze zijn. Alleen al door dit besef krijgen ze minder vat op je.

Wat ik hiermee wil zeggen, is dat we ons geluk, plezier en bevrediging dus niet meer buiten onszelf hoeven te zoeken. Wanneer we rust en ruimte in onze binnenwereld ervaren, gaan we de wereld om ons heen ook anders zien. De buitenwereld is niet meer dan een reflectie van onze binnenwereld.

Leven in het ‘hier en nu’ en vanuit ons ware zelf brengt een heel ander en duurzaam perspectief. Dan reageer je niet meer vanuit oude (overlevings-) patronen, maar vanuit authenticiteit. Het resultaat is dan beter dan je zelf ooit had kunnen bedenken. Maar dit moet je uiteraard oefenen, dit komt niet vanzelf. En laat ons leven op aarde hier nu de beste leerschool voor zijn. Gratis en voor niks. Het gaat over honderd procent zelf verantwoordelijkheid nemen. Hoe meer tegenwind je hebt hoe meer kans op verlichting.

Het mooie is dat je door deze kennis het leven steeds meer als een spel kunt gaan zien. Een spel waarin iedereen zijn eigen rol speelt en tegelijk met alles en elkaar verbonden is. Belangrijk hierbij is dat we onszelf vooral niet te serieus nemen, want tegen humor is geen enkele illusie bestand.

Maar hoe kom je nu in het ‘hier en nu’? Allereerst door niet te hard te willen. Je hoeft er ook niet positief voor te gaan denken. Het enige wat je te doen staat is om de situatie, hoe deze ook is, volledig te accepteren. Be present! Steek desnoods je wijsvinger in de lucht in de lucht, want met dit gebaar kan je jezelf er voortdurend aan herinneren. Alsof er even een lampje gaat branden om je wakker te schudden.

Je andere vier vingers staan dan voor aandacht, adem, lichaam en grond: je aandacht naar binnen brengen, je adem observeren en je bloed voelen stromen. Letterlijk de levendigheid in je lichaam te voelen en ook de grond onder je.

Meditatie is niets meer dan deze oefening een bepaalde tijd achterelkaar te doen. Als dagelijks ritueel zal het daarom zeker bijdragen tot meer rust en ruimte in jezelf. De situatie écht accepteren, betekent dus dat je in een pijnlijke situatie naar de pijn toe gaat en deze volledig toestaat, in plaats van ervan af te bewegen. Daarin ligt dan ook de grote uitdaging voor wezenlijke verandering.