‘Worden wie je bent.’ Het klinkt als een new-age-achtig cliché, maar toch is dát waar het in ons leven om draait.

Wakker worden! Wakker worden uit onze ‘droomstaat’, onze wakende slaap waarin de meesten onder ons (nog) verkeren en daarom niet kunnen zien dat we de verkeerde kant opkijken.

‘Jezelf werkelijk leren kennen is, van alles wat je in het leven kunt doen, de meest boeiende weg die je kunt bewandelen.’

Vandaar dat ik jullie vandaag op een eenvoudige wijze hele bondige en heldere aanwijzingen geef hoe we het leven lichter kunnen be-leven. Het ‘hier en nu’ is hierbij onze belangrijkste partner, aangezien dit het enige is wat werkelijk bestaat.’

In het ‘hier en nu’ zijn, klinkt al bijna even clichématig en tegelijk abstract als ‘worden wie je bent’. Het bijzondere is dat deze twee termen in de kern hetzelfde inhouden.

‘Werkelijk aanwezig zijn doe je niet met je hoofd, maar juist met je lichaam.’

Van jongs af aan zijn we namelijk geconditioneerd en geprogrammeerd door onze opvoeders en onze omgeving, waardoor we het leven door een wazige lens zijn gaan zien.

De laatste tweeduizend jaar is er steeds meer waarde aan ons denkvermogen toegekend en zijn we vertrouwd geraakt met het idee dat we als individu afgescheiden zijn van de wereld. Dit alles heeft ervoor gezorgd dat we een heel overlevingsmechanisme, ons ego, hebben ontwikkeld, waarmee we onszelf zijn gaan identificeren. Met de daaruit voortkomende oordelen en patronen is onze zuivere kijk op het leven (‘het is wat het is, hier en nu’) en op ons ware ‘zijn’ belemmerd.

Wanneer we gaan inzien dat onze beperkende gedachten slechts voortkomen uit ons verleden is dat de eerste grote stap naar meer bewustzijn en daarmee bevrijding. Dan ervaren we steeds meer wat we in wezen zijn: puur bewustzijn. Altijd aanwezig op de achtergrond, maar bedekt door onze gedachten, patronen en ‘verhalen’ vanuit het verleden. Je kunt dit bewustzijn plots ervaren wanneer je helemaal in een bezigheid opgaat en je in de zogenaamde flow komt, wanneer je in de natuur bent of zelfs in de winkel. Het is een gevoel waar in feite geen woorden voor bestaan en het kan je dus ook zomaar overkomen. Hierdoor weet je dat het zich van nature al in je bevindt.

In deze state of mind ben je als het ware de toeschouwer. Het is daarom nog het best te vergelijken met het kijken naar een schilderij. Wanneer je er met je neus tegen staat, is het onduidelijk. Pas wanneer je er van een afstand naar kijkt, krijg je ineens zicht op de big picture en valt alles op zijn plek. Door je gedachten bewust te gaan waarnemen, kun je ze laten voor wat ze zijn. Alleen al door dit besef krijgen ze minder vat op je.

Wat ik hiermee wil zeggen, is dat we ons geluk, plezier en bevrediging dus niet meer buiten onszelf hoeven te zoeken. Wanneer we rust en ruimte in onze binnenwereld ervaren, gaan we de wereld om ons heen ook anders zien. De buitenwereld is niet meer dan een reflectie van onze binnenwereld.

Leven in het ‘hier en nu’ en vanuit ons ware zelf brengt een heel ander en duurzaam perspectief. Dan reageer je niet meer vanuit oude (overlevings-) patronen, maar vanuit authenticiteit. Het resultaat is dan beter dan je zelf ooit had kunnen bedenken. Maar dit moet je uiteraard oefenen, dit komt niet vanzelf. En laat ons leven op aarde hier nu de beste leerschool voor zijn. Gratis en voor niks. Het gaat over honderd procent zelf verantwoordelijkheid nemen. Hoe meer tegenwind je hebt hoe meer kans op verlichting.

Het mooie is dat je door deze kennis het leven steeds meer als een spel kunt gaan zien. Een spel waarin iedereen zijn eigen rol speelt en tegelijk met alles en elkaar verbonden is. Belangrijk hierbij is dat we onszelf vooral niet te serieus nemen, want tegen humor is geen enkele illusie bestand.

Maar hoe kom je nu in het ‘hier en nu’? Allereerst door niet te hard te willen. Je hoeft er ook niet positief voor te gaan denken. Het enige wat je te doen staat is om de situatie, hoe deze ook is, volledig te accepteren. Be present! Steek desnoods je wijsvinger in de lucht in de lucht, want met dit gebaar kan je jezelf er voortdurend aan herinneren. Alsof er even een lampje gaat branden om je wakker te schudden.

Je andere vier vingers staan dan voor aandacht, adem, lichaam en grond: je aandacht naar binnen brengen, je adem observeren en je bloed voelen stromen. Letterlijk de levendigheid in je lichaam te voelen en ook de grond onder je.

Meditatie is niets meer dan deze oefening een bepaalde tijd achterelkaar te doen. Als dagelijks ritueel zal het daarom zeker bijdragen tot meer rust en ruimte in jezelf. De situatie écht accepteren, betekent dus dat je in een pijnlijke situatie naar de pijn toe gaat en deze volledig toestaat, in plaats van ervan af te bewegen. Daarin ligt dan ook de grote uitdaging voor wezenlijke verandering.