“You are the sky. Everything else is just the weather.”

Een kwestie die mij heel fascineert, is de vraag hoe het komt dat je als mens soms in een flow zit en op andere moment juist helemaal niet. Waarom voel je je het ene moment vrij en open, en het andere gespannen en gesloten?
Ik ben altijd op zoek naar ideeën, theorieën en modellen die me helpen antwoord op deze vraag te vinden. En steeds kom ik uit bij het idee dat je eigen gedachten allesbepalend zijn voor wat je voelt en ervaart.
We hebben vaak de indruk dat ervaringen ons van buitenaf overkomen. Wat er in de buitenwereld gebeurt, bepaalt onze ervaring in de binnenwereld. Omstandigheden of mensen maken ons gelukkig, verdrietig, boos, blij, gefrustreerd enzovoort.

Maar dit klopt niet. Onze ervaring van het leven wordt niet van buitenaf gecreëerd, maar van binnenuit.
We ervaren de wereld ALTIJD van binnenuit. We leven in de gevoelens van onze gedachten, niet in de gevoelens van de wereld. En dat is een zeer bevrijdend inzicht. We hoeven niet zo bang te zijn voor onze ervaringen, want we creëren ze zelf.

Hoe beangstigend, stressvol of problematisch jouw ervaring van het leven ook is, het zijn alleen je gedachten die je ervaart. Wanneer je je zorgen maakt over een spannend gesprek dat je moet voeren, komt de spanning die je ervaart voort uit je gedachten. Niet uit de situatie, want die heeft nog helemaal niet plaatsgevonden!
Als je dat beseft, verliezen die gedachten hun verstikkende greep. Je hebt misschien nog steeds last van ongemakkelijke gevoelens. Maar je hoeft niet meer zo bang te zijn voor die gevoelens.
Stress en angst zijn geen karakteristieken van de situatie, maar van ons eigen denken. We ervaren niet de wereld, maar ons denken over de wereld. Als ons denken onrustig is, ervaren we onrust. Omdat we denken dat onze angst veroorzaakt wordt door bepaalde levensomstandigheden, doen we er alles aan om deze te vermijden of om onszelf ertegen te beschermen. Maar we vechten in feite tegen een illusie.

Vergelijk het met naar een enge film kijken. Tijdens het kijken ervaren we misschien wel angst. Maar omdat we weten dat het maar een film is, hebben we niet de aandrang om te vluchten. Een ervaring die ons angst aanjaagt, hoeven we net zo min te ontvluchten of te bevechten. Op het moment dat we inzien dat elk gevoel alleen maar de schaduw van een gedachte is, hoeven we niet meer zo bang te zijn voor onze gevoelens. Dan hoeven ze alleen nog maar te voelen. Ons denken komt dan ook tot rust. Als ons denken tot rust komt, kunnen we onze blik verbreden en loskomen van onze eigen tunnelvisie.
Als je je blindstaart op een resultaat of prestatie in de toekomst, roept dat angst op. Maar dat is voer voor een ander artikel!)

Er ligt een energie of intelligentie ten grondslag aan het leven. Die is er altijd. Niet in de zin dat deze de boel controleert, maar het is die energie die ervoor zorgt dat eikels eikenbomen worden, wonden genezen, en dat het leven nieuw leven voortbrengt. Sommige mensen zullen dit het universum noemen, anderen God, de natuur of het leven zelf. Mensen zijn onderdeel van dit grote geheel, dit allesomvattende proces dat zich voltrekt en dit proces voltrekt zich buiten hun invloed.

Mensen hebben het aangeboren vermogen om zich bewust te zijn van hun ervaringen. Ons bewustzijn voorziet onze zintuigen van informatie en brengt wat we denken tot leven. Daardoor kunnen wij het leven ervaren. Het bewustzijnsniveau dat je op een willekeurig moment hebt, bepaalt de kwaliteit van je ervaring. Als je negatieve emoties ervaart, is je perspectief op jezelf, je leven en de wereld waarschijnlijk relatief beperkt. Voel je je rustig en tevreden, dan kun je helderder zien wat er om je heen gebeurt. En dan kun je daar ook beter op reageren.

Wij creëren onze individuele ervaring van de werkelijkheid door onze gedachten. Die gedachten zijn de sleutel die de poort naar de wereld van de werkelijkheid openen.
Deze drie principes liggen ten grondslag aan onze ervaring van de werkelijkheid:
Geest + bewustzijn + gedachten = werkelijkheid
Gedachten zelf zijn niet de werkelijkheid, maar door onze gedachten vormen we onze werkelijkheid. Een kind ervaart allerlei gevoelens van troost en liefde als het zijn lievelingsknuffel tegen zich aandrukt. Wij volwassenen weten dat het kind die gevoelens alleen maar projecteert op een lap stof. Dat die liefde en troost uit het kind zelf komen, en niet uit de knuffel.

Ook al kennen we dit projectiemechanisme allemaal, we staan er lang niet altijd bij stil dat we zelf ook aan dit mechanisme onderhevig zijn. We projecteren aan de lopende band gevoelens op mensen, objecten en situaties en denken dat die gevoelens echt door die mensen, objecten of situaties veroorzaakt worden. In werkelijkheid ontstaan die gevoelens door onze gedachten. Ze kleuren de werkelijkheid voor ons in. Als je bijvoorbeeld gespannen bent omdat je naar een netwerkcongres moet, dan denk je dat die spanning veroorzaakt wordt door dat netwerkcongres. Omdat je denkt dat netwerkcongressen stom, eng of vervelend zijn.
Dat klopt natuurlijk niet. Netwerkcongressen zijn niet intrinsiek prettig of onprettig. Het zijn gewoon bijeenkomsten waar mensen elkaar ontmoeten. Jij ervaart ze als vervelend vanwege de negatieve gedachten die jij er over hebt.
Op het moment dat je dat beseft, kun je je gedachten veranderen. En daarmee kun je je werkelijkheid veranderen:
Geest + bewustzijn + nieuwe gedachten = nieuwe werkelijkheid
Dat roept de vraag op: hoe kom je aan nieuwe gedachten? En ook: wat belemmert je om nieuwe gedachten te krijgen? Daarover in het volgende gedeelte meer.

Deel 3: Hoe kunnen we onze ervaring van de werkelijkheid veranderen?
In het begin van dit artikel stelde ik de vraag hoe het komt dat dat je als mens soms in een flow zit en op andere moment juist helemaal niet. Waarom voel je je het ene moment vrij en open, en het andere gespannen en gesloten? Hoe kan het dat je zulke verschillende ervaringen hebt?
Dat heeft te maken met het feit dat je twee verschillende soorten gedachten kunt hebben:

1. Gedachten die je brein zelf voorbrengt (vanuit je geheugen en de kennis die je je hebt eigen gemaakt). Dit zijn je persoonlijke gedachten.
2. Gedachten die je als het ware downloadt in je brein (inspiratie, intuïtie, wijsheid). Deze gedachten zijn onderdeel van de natuurlijke intelligentie van de Mind. Vandaaruit stromen ze je bewustzijn binnen waar je ze als jouw persoonlijke werkelijkheid ervaart.
   Als je flow ervaart, dan ben je in staat om gedachten te downloaden. Je doet gewoon je ding. Je voelt je geïnspireerd en hebt toegang tot je creativiteit, maar je hebt verder niet zo veel aan je hoofd. Je gedachten zijn rustig en helder. Nieuwe ideeën en oplossingen komen als vanzelf in je op.
   Je zou je brein kunnen vergelijken met een pijpleiding voor nieuwe, frisse gedachten. Als de pijpleiding open is, dan wordt je ervaring gevoed door een stroom van nieuwe gedachten, inzichten en creatieve ideeën.
   Soms zit die pijpleiding verstopt. Hij raakt geblokkeerd met je eigen gedachten over hoe je je voelt, over de situatie, over wat er kan misgaan, want anderen zullen denken, enz. Die gedachten worden onrustiger en koortsachtiger. Hoe hoger de omloopsnelheid van je gedachten, hoe minder je met je aandacht je bij het moment bent, en hoe meer stress je ervaart. Op die momenten is er geen sprake van flow.
   Flow is onze natuurlijke staatKleine kinderen gaat altijd op in het moment. Ze zijn niet druk bezig met zich zorgen maken over wat anderen van ze denken. Ze zijn niet bang voor de toekomst of beschaamd over het verleden. Hun natuurlijke neiging is om op onderzoek uit te gaan, uiting te geven aan hun creativiteit en zo veel mogelijk plezier te hebben.
   De natuurlijke staat van de mens is: opgaan in het moment. Je moet jezelf actief uit het huidige moment denken om er van weg te komen.En op het moment dat je daarmee ophoudt, kom je weer in het nu terecht. Dan ervaar je verbondenheid met je omgeving en ben je met je aandacht in het hier en nu.

Namasté