Er bestaan twee soorten angst, een fysieke en een psychologische angst. De fysieke angst zorgt via het celgeheugen van het lichaam voor automatische reacties. Deze angst beschermt het lichaam tegen gevaar. 

De psychologische angst heeft uitsluitend te maken met het geloof in de persoon. Deze angst sensaties worden meestal, zodra ze fysiek gesignaleerd worden direct opgeslagen in de zwarte doos (weggestopt), zonder dat we ze volledige erkenning geven en dus zijn ‘afgevoeld’ of ‘afgezien’. 

Maar deze angstige gedachten nemen daar geen genoegen mee. Want het gevoel laat je zo weten dat er een emotionele energie vrijkomt. eigenlijk maakt het lichaam zich zo vrij vrij van een kramp. Jij bent het niet die zich van de kramp ontdoet maar het lichaam zelf maakt zich vrij van een verkramping. 

Alles wat niet volledig gezien en doorleeft is, herhaalt zich. (komt het je bekend voor?) Het is net of je steeds dezelfde brief krijgt toegestuurd, pas als je hem hebt gelezen ontvang je de brief niet meer. Er ontstaat steeds een nieuwe gedachte met dezelfde energetische lading die alsnog gezien wil worden. 

Deze gedachte doet zich dan voor als iets waar je niet aan herinnerd wil worden. De herhalingsdrang komt ook voor bij ervaringen van genot, daar wil je wel aan herinnerd worden. Je denkt eraan terug, je wilt het nog een keer her-halen. 

BewustZijn wil hiermee iets aan zichzelf tonen, meer niet. Het is als een kindje dat zegt: “Mama, kijk… mooie tekening! Kijk nu toch eens! Waarom kijk je niet?” “lieveke, straks misschien… ik heb het nu te druk, geen tijd” zegt mama. Zo doe jij dat ook, je bent te druk met denken, je kijkt niet meer.