Een kwestie die mij heel fascineert, is de vraag hoe het komt dat je als mens soms in een flow zit en op andere moment juist helemaal niet. Waarom voel je je het ene moment vrij en open, en het andere gespannen en gesloten?
Ik ben altijd op zoek naar ideeën, theorieën en modellen die me helpen antwoord op deze vraag te vinden. En steeds kom ik uit bij het idee dat je eigen gedachten allesbepalend zijn voor wat je voelt en ervaart.
We hebben vaak de indruk dat ervaringen ons van buitenaf overkomen. Wat er in de buitenwereld gebeurt, bepaalt onze ervaring in de binnenwereld. Omstandigheden of mensen maken ons gelukkig, verdrietig, boos, blij, gefrustreerd enzovoort.

Maar dit klopt niet. Onze ervaring van het leven wordt niet van buitenaf gecreëerd, maar van binnenuit.
We ervaren de wereld ALTIJD van binnenuit. We leven in de gevoelens van onze gedachten, niet in de gevoelens van de wereld. En dat is een zeer bevrijdend inzicht. We hoeven niet zo bang te zijn voor onze ervaringen, want we creëren ze zelf.

Hoe beangstigend, stressvol of problematisch jouw ervaring van het leven ook is, het zijn alleen je gedachten die je ervaart. Wanneer je je zorgen maakt over een spannend gesprek dat je moet voeren, komt de spanning die je ervaart voort uit je gedachten. Niet uit de situatie, want die heeft nog helemaal niet plaatsgevonden!
Als je dat beseft, verliezen die gedachten hun verstikkende greep. Je hebt misschien nog steeds last van ongemakkelijke gevoelens. Maar je hoeft niet meer zo bang te zijn voor die gevoelens.
Stress en angst zijn geen karakteristieken van de situatie, maar van ons eigen denken. We ervaren niet de wereld, maar ons denken over de wereld. Als ons denken onrustig is, ervaren we onrust. Omdat we denken dat onze angst veroorzaakt wordt door bepaalde levensomstandigheden, doen we er alles aan om deze te vermijden of om onszelf ertegen te beschermen. Maar we vechten in feite tegen een illusie.

Vergelijk het met naar een enge film kijken. Tijdens het kijken ervaren we misschien wel angst. Maar omdat we weten dat het maar een film is, hebben we niet de aandrang om te vluchten. Een ervaring die ons angst aanjaagt, hoeven we net zo min te ontvluchten of te bevechten. Op het moment dat we inzien dat elk gevoel alleen maar de schaduw van een gedachte is, hoeven we niet meer zo bang te zijn voor onze gevoelens. Dan hoeven ze alleen nog maar te voelen. Ons denken komt dan ook tot rust. Als ons denken tot rust komt, kunnen we onze blik verbreden en loskomen van onze eigen tunnelvisie.
Als je je blindstaart op een resultaat of prestatie in de toekomst, roept dat angst op. Maar dat is voer voor een ander artikel!)

Er ligt een energie of intelligentie ten grondslag aan het leven. Die is er altijd. Niet in de zin dat deze de boel controleert, maar het is die energie die ervoor zorgt dat eikels eikenbomen worden, wonden genezen, en dat het leven nieuw leven voortbrengt. Sommige mensen zullen dit het universum noemen, anderen God, de natuur of het leven zelf. Mensen zijn onderdeel van dit grote geheel, dit allesomvattende proces dat zich voltrekt en dit proces voltrekt zich buiten hun invloed.

Mensen hebben het aangeboren vermogen om zich bewust te zijn van hun ervaringen. Ons bewustzijn voorziet onze zintuigen van informatie en brengt wat we denken tot leven. Daardoor kunnen wij het leven ervaren. Het bewustzijnsniveau dat je op een willekeurig moment hebt, bepaalt de kwaliteit van je ervaring. Als je negatieve emoties ervaart, is je perspectief op jezelf, je leven en de wereld waarschijnlijk relatief beperkt. Voel je je rustig en tevreden, dan kun je helderder zien wat er om je heen gebeurt. En dan kun je daar ook beter op reageren.

Wij creëren onze individuele ervaring van de werkelijkheid door onze gedachten. Die gedachten zijn de sleutel die de poort naar de wereld van de werkelijkheid openen.
Deze drie principes liggen ten grondslag aan onze ervaring van de werkelijkheid:
Geest + bewustzijn + gedachten = werkelijkheid
Gedachten zelf zijn niet de werkelijkheid, maar door onze gedachten vormen we onze werkelijkheid. Een kind ervaart allerlei gevoelens van troost en liefde als het zijn lievelingsknuffel tegen zich aandrukt. Wij volwassenen weten dat het kind die gevoelens alleen maar projecteert op een lap stof. Dat die liefde en troost uit het kind zelf komen, en niet uit de knuffel.

Ook al kennen we dit projectiemechanisme allemaal, we staan er lang niet altijd bij stil dat we zelf ook aan dit mechanisme onderhevig zijn. We projecteren aan de lopende band gevoelens op mensen, objecten en situaties en denken dat die gevoelens echt door die mensen, objecten of situaties veroorzaakt worden. In werkelijkheid ontstaan die gevoelens door onze gedachten. Ze kleuren de werkelijkheid voor ons in. Als je bijvoorbeeld gespannen bent omdat je naar een netwerkcongres moet, dan denk je dat die spanning veroorzaakt wordt door dat netwerkcongres. Omdat je denkt dat netwerkcongressen stom, eng of vervelend zijn.
Dat klopt natuurlijk niet. Netwerkcongressen zijn niet intrinsiek prettig of onprettig. Het zijn gewoon bijeenkomsten waar mensen elkaar ontmoeten. Jij ervaart ze als vervelend vanwege de negatieve gedachten die jij er over hebt.
Op het moment dat je dat beseft, kun je je gedachten veranderen. En daarmee kun je je werkelijkheid veranderen:
Geest + bewustzijn + nieuwe gedachten = nieuwe werkelijkheid
Dat roept de vraag op: hoe kom je aan nieuwe gedachten? En ook: wat belemmert je om nieuwe gedachten te krijgen? Daarover in het volgende gedeelte meer.

Deel 3: Hoe kunnen we onze ervaring van de werkelijkheid veranderen?
In het begin van dit artikel stelde ik de vraag hoe het komt dat dat je als mens soms in een flow zit en op andere moment juist helemaal niet. Waarom voel je je het ene moment vrij en open, en het andere gespannen en gesloten? Hoe kan het dat je zulke verschillende ervaringen hebt?
Dat heeft te maken met het feit dat je twee verschillende soorten gedachten kunt hebben:

1. Gedachten die je brein zelf voorbrengt (vanuit je geheugen en de kennis die je je hebt eigen gemaakt). Dit zijn je persoonlijke gedachten.
2. Gedachten die je als het ware downloadt in je brein (inspiratie, intuïtie, wijsheid). Deze gedachten zijn onderdeel van de natuurlijke intelligentie van de Mind. Vandaaruit stromen ze je bewustzijn binnen waar je ze als jouw persoonlijke werkelijkheid ervaart.
   Als je flow ervaart, dan ben je in staat om gedachten te downloaden. Je doet gewoon je ding. Je voelt je geïnspireerd en hebt toegang tot je creativiteit, maar je hebt verder niet zo veel aan je hoofd. Je gedachten zijn rustig en helder. Nieuwe ideeën en oplossingen komen als vanzelf in je op.
   Je zou je brein kunnen vergelijken met een pijpleiding voor nieuwe, frisse gedachten. Als de pijpleiding open is, dan wordt je ervaring gevoed door een stroom van nieuwe gedachten, inzichten en creatieve ideeën.
   Soms zit die pijpleiding verstopt. Hij raakt geblokkeerd met je eigen gedachten over hoe je je voelt, over de situatie, over wat er kan misgaan, want anderen zullen denken, enz. Die gedachten worden onrustiger en koortsachtiger. Hoe hoger de omloopsnelheid van je gedachten, hoe minder je met je aandacht je bij het moment bent, en hoe meer stress je ervaart. Op die momenten is er geen sprake van flow.
   Flow is onze natuurlijke staatKleine kinderen gaat altijd op in het moment. Ze zijn niet druk bezig met zich zorgen maken over wat anderen van ze denken. Ze zijn niet bang voor de toekomst of beschaamd over het verleden. Hun natuurlijke neiging is om op onderzoek uit te gaan, uiting te geven aan hun creativiteit en zo veel mogelijk plezier te hebben.
   De natuurlijke staat van de mens is: opgaan in het moment. Je moet jezelf actief uit het huidige moment denken om er van weg te komen.En op het moment dat je daarmee ophoudt, kom je weer in het nu terecht. Dan ervaar je verbondenheid met je omgeving en ben je met je aandacht in het hier en nu.

Namasté

Het betekent dat je beseft dat de enige persoon die je kunt veranderen degene is die je in de spiegel ziet. Misschien weet je dit al of je bent nog bezig net het te ontdekken: je kunt een ander niet veranderen. Je kunt iemand manipuleren, pesten, schuldgevoelens aanpraten, bedreigen… maar veranderen kunnen ze alleen zelf doen van binnenuit. We houden ons vast aan de hoop dat het kan veranderen, dat ze anders zullen handelen als jij maar beter luistert of meer je best doet. Niet dus.

Vooral als je al heel veel van jezelf in een relatie geïnvesteerd hebt voelt het gemakkelijker om te blijven en te hopen dat alles op een keer als door magie zal veranderen dan om te gaan. Gedrag kan veranderen zoals betere afspraken maken, tijd voor elkaar reserveren maar de persoon zelf kun je niet veranderen.

Misschien heb je nu wel tijd met elkaar maar voelt het nog altijd even eenzaam…

Als je partner weinig gevoel heeft voor humor zul jij er dat niet kunnen inbrengen. Als je partner gemakkelijk in drama vervalt zul jij dat niet kunnen verhinderen. Als je partner geen kinderen wil is de kans klein dat het anders zal worden.

Je kan smeken, pleiten, dreigen, motiveren, inspireren, verleiden, vragen, eisen maar je kan de ander niet veranderen. Alleen zij kunnen dat van binnenuit en als ze er klaar voor zijn. En dat is misschien nooit. Dit is een van de moeilijkste dingen over relaties: te weten wanneer je flexibel moet zijn en een compromis aanvaarden en wanneer je echt voor jezelf moet kiezen. Het verschil tussen hoge standaarden hebben en onredelijke eisen hebben. Het verschil tussen houden van en houden aan. Maar datzelfde is ook de sleutel tot een gelukkige relatie: te weten wanneer je dient te blijven en wanneer je dient te gaan. Te weten wanneer je te veeleisend bent en wanneer je gewoon niet krijgt wat je verdient.

Je kan niemand dwingen om van je te houden. Je kan niemand dwingen je op een bepaalde manier te behandelen. Je kan niemand dwingen om meer empathie te hebben. Je kan niemand dwingen om beter te luisteren en minder te oordelen. Maar je kunt genoeg zelfliefde hebben om te weten wanneer je slecht behandeld wordt en wanneer je beter verdient.

Het gaat nooit over de ander veranderen. Het gaat altijd over naar binnengaan en luisteren naar je buikgevoel. Als iets niet klopt weet je het gewoon, diep vanbinnen. Het is geen analytisch proces. Het is weten.

Je hebt niet het vermogen om iemand te veranderen. Je hebt wel het vermogen om te kiezen of je blijft of gaat.

Oude emoties loslaten

Oude emoties leren verwerken en loslaten is daarom iets van levensbelang (naast natuurlijk ook dingen zoals gezond eten, sporten, tijd nemen voor regeneratie etc.)

Warme groet,

Franco

Ieder van ons draagt wel wat oude emotionele bagage mee.

En met die emotionele bagage slepen we ook allerlei beperkende overtuigingen in ons mee.
Die ‘oude bagage’ houdt ons onbewust tegen om volop te leven.
Het verstoort onze gezondheid maar ook onze denkprocessen, onze bewustzijnsstaat en onze relaties.

Oude emotionele bagage wordt een filter waardoor we het leven gaan zien.

Soms kunnen we zelfs ons hele leven bezig zijn om te ontsnappen aan onderdrukte pijnlijke emoties uit onze kindertijd…
Die filters waren er dan al heel vroeg en ze lijken wel deel te zijn van wie we zijn. Maar dit is niet zo.

Hersenonderzoek heeft ook aangetoond dat het de onderdrukte emoties zijn die voor rusteloos denken en piekeren zorgen.
Onze gedachten en overtuigingen worden opgeslagen.
Zo kunnen kwade gedachten andere kwade gedachten oproepen en kwade gedachten ook triestige herinneringen wakker maken, etc…
En die gedachten vormen weer clusters met de emoties die erbij zijn opgeslagen.

Vroeg in ons leven ontwikkelen we allerlei onbewuste mechanismen om om te gaan met pijnlijke emoties.
We hebben dan nog niet genoeg levenservaring om ze bewust te kunnen verwerken.

Wat doen de meeste onder ons, we onderdrukken ze.
Dit is iets dat weer onbewust gebeurt door onze overlevingsmechanismen; wegdrukken doen we bewust (zoals in ‘daar wil ik nu niet aan denken’). In beide gevallen creëren we een ’emotionele lading’. Die emotionele lading wordt ergens opgeslagen in ons lichaam en veroorzaakt zaken zoals snel geïrriteerd zijn, emotionele ups en downs, krampen, slapeloosheid, spijsverteringsproblemen, allergische reacties, te hoge bloeddruk, en nog veel meer.

Dit zorgt ook voor ontkenning, we ontkennen de innerlijke oorzaak en wijzen externe factoren aan voor hoe we ons voelen. ‘Het is allemaal de schuld van…’

Of we schakelen ontwijkingsmechanismen is zoals druk bezig zijn, binge watching, shoppen, emotioneel eten, extreme spiritualiteit, alcohol, zelfmedicatie, etc.

of we gaan afreageren
Dat is niet hetzelfde als loslaten. Afreageren zoals in ‘tegen iemand schreeuwen’ zorgt wel voor een soort drukvermindering maar het is niet therapeutisch. We laten dan net genoeg druk los om de rest verder te kunnen onderdrukken…

Wat in de volksmond ‘stress’ heet heeft altijd te maken met onverwerkte emotionele reacties. Wat we niet verwerkt hebben bepaalt namelijk onze ‘stressdrempel’.

Maar het ergste is misschien wel dat de onderdrukte emoties ook ons hart kunnen afsluiten en ook meer en meer de hogere functies van de hersenen zoals verbeelding, redeneren, vooruitzien…

En het alternatief hiervoor is “LOSLATEN”
Loslaten begint met bewust zijn van wat je voelt, er bewust bij blijven en niets doen om het ‘anders’ te maken. Loslaten komt eigenlijk neer op geen enkele weerstand bieden tegen wat je in het nu voelt in je lichaam.

Alleen dan krijgt de energie de kans om te ontspannen.
Dat lukt niet meteen voor heftige ervaringen en daarom is het belangrijk om te oefenen voor je daaraan begint.

Vasthouden is weerstand blijven bieden en dat kan ook nog een tijdje nuttig zijn, zoals bij trauma.

Emoties die niet worden onderdrukt, weggedrukt ,of ontkend zullen (snel en soms langzaam) oplossen zoals de lucht die ontsnapt uit een ballon.
Hoe meer innerlijke spanning we kunnen loslaten hoe rustiger ook ons denken wordt en hoe groter ons welzijn.

We kunnen door oude onverwerkte dingen los te laten ook steeds beter redeneren in plaats van reageren.
Hoe meer we loslaten hoe meer we vrij zijn om te zijn wie we echt zijn.
Door loslaten opnieuw als een spontane reflex te leren kunnen we ook vaker en langer in een niet reactieve staat blijven.

Redenen genoeg om te leren loslaten.

Biologisch gezien heeft aandacht hebben voor wat andere mensen van je denken ons geholpen om als soort te groeien, te ontwikkelen en om in leven te blijven. Maar dat niet alleen, want geven om wat anderen van je denken kan ook goed voor je zijn. Als je open staat voor de gevoelens, gedachtes en mening van een ander dan leer je veel over jezelf en de andere persoon. Wel is één ding heel belangrijk om te onthouden:

Geven om wat anderen van je denken is iets anders dan het je leven laten bepalen.

Met andere woorden: er zit een verschil tussen aandacht hebben voor wat anderen van je denken en het toestaan om de meningen van anderen je leven te laten domineren.  Wanneer we het toestaan dat de meningen en overtuigingen van anderen ons leven controleren dan lopen we uiteindelijk vast. We voelen door onze eigen onzekerheid de druk om te voldoen aan verwachtingen van anderen en we worden enorme pleasers. Wat als consequentie heeft dat we (onbewust) bitter naar onszelf en anderen worden.

Maar dit hoeft niet zo te zijn. Want we kunnen aandacht hebben voor wat andere mensen denken zonder dat het ons leven dicteert. Onderstaand vind je 6 tips hoe je dit kunt doen:

1 Mensen zijn veel meer met zichzelf dan met jou bezig

Het is eigenlijk heel simpel: mensen hebben veel minder interesse in jou dan je denkt. Het boeit mensen niet echt, ze zijn gewoon nieuwsgierig. Dit kan een reden zijn om triest te worden, maar je kunt dit feit ook vieren. Je kunt het beter vieren, want dit geeft je een enorme vrijheid.

En natuurlijk zijn er een paar mensen die wel echt interesse hebben, maar die mensen zijn vaak maar op 1 hand te tellen.

2 Wat is het ergste wat er kan gebeuren?

Het ergste wat er kan gebeuren is dat er iemand over je roddelt of dat iemand een rare opmerking maakt. En dan ! Is dat  het ergste wat er kan gebeuren? Zelfs als jij je heel erg bewust van jezelf bent en jij jezelf schaamt, dan is dit gevoel maar tijdelijk. Uiteindelijk zal je gier zijn dat je bij jezelf bent gebleven, wat anderen er ook van vonden.

3 Laat de illusie los dat je enig controle hebt over wat anderen van je denken

Mensen zullen je beoordelen. Mensen zullen het over je hebben. En er is helemaal niets wat je eraan kunt doen. Ja je kunt proberen om het iedereen op deze aarde naar de zin te maken, maar denk je echt dat je het kunt vermijden om door anderen veroordeeld te worden? Daarnaast is er niets zo veranderlijk als de mens, dus wat iemand de ene dag heel goed vond kan de andere dag zomaar weer anders zijn. Daar kun je geen rekening meer houden. Iedereen wordt wel eens beoordeeld door een ander en jij bent wat betreft niet anders dan de rest.

4 Je mag fouten maken, je bent namelijk een mens en geen machine

Als jij je te veel zorgen maakt over wat anderen denken dan ben je waarschijnlijk een perfectionist. Je stelt enorme hoge eisen aan jezelf en aan anderen en je vindt het moeilijk om anderen te vergeven. Maar onthoud dit: iedereen maakt zich wel eens zorgen over wat anderen van hem of haar denken. Accepteert dit. Accepteer ook dat je fouten maakt, dat hoort erbij. We zijn mens en we leren van onze fouten. Dus de volgende keer dat jij je zorgen maakt over wat andere mensen van je denken, wees dan lief voor jezelf. Niemand van ons is perfect en dat zullen we ook nooit zijn.

5 Ontdek je eigen stem

Wanneer we veel belang hechten aan de meningen van anderen dan wordt onze eigen mening steeds minder belangrijk. Wat zou jouw authentieke stem zijn? Wat is jouw mening, hoe sta jij in het leven? Neem de tijd om te ontdekken wat jij zelf wilt en waar jij zelf voor staat.

6 Het leven is te kort

Wanneer je alles in het grote geheel bekijkt dan kan dit enorm helpen als jij je heel druk maakt over de meningen van anderen. Het leven kan elk moment afgelopen zijn, wil je echt de tijd die je hebt spenderen aan het zorgen maken over wat anderen van je vinden? Nee. Leef je leven zoals jij wilt en heb geen spijt, geniet!