Hoe meer we loslaten hoe meer we vrij zijn om te zijn wie we echt zijn

Ieder van ons draagt wel wat oude emotionele bagage mee.

En met die emotionele bagage slepen we ook allerlei beperkende overtuigingen in ons mee.
Die ‘oude bagage’ houdt ons onbewust tegen om volop te leven.
Het verstoort onze gezondheid maar ook onze denkprocessen, onze bewustzijnsstaat en onze relaties.

Oude emotionele bagage wordt een filter waardoor we het leven gaan zien.

Soms kunnen we zelfs ons hele leven bezig zijn om te ontsnappen aan onderdrukte pijnlijke emoties uit onze kindertijd…
Die filters waren er dan al heel vroeg en ze lijken wel deel te zijn van wie we zijn. Maar dit is niet zo.

Hersenonderzoek heeft ook aangetoond dat het de onderdrukte emoties zijn die voor rusteloos denken en piekeren zorgen.
Onze gedachten en overtuigingen worden opgeslagen.
Zo kunnen kwade gedachten andere kwade gedachten oproepen en kwade gedachten ook triestige herinneringen wakker maken, etc…
En die gedachten vormen weer clusters met de emoties die erbij zijn opgeslagen.

Vroeg in ons leven ontwikkelen we allerlei onbewuste mechanismen om om te gaan met pijnlijke emoties.
We hebben dan nog niet genoeg levenservaring om ze bewust te kunnen verwerken.

Wat doen de meeste onder ons, we onderdrukken ze.
Dit is iets dat weer onbewust gebeurt door onze overlevingsmechanismen; wegdrukken doen we bewust (zoals in ‘daar wil ik nu niet aan denken’). In beide gevallen creëren we een ’emotionele lading’. Die emotionele lading wordt ergens opgeslagen in ons lichaam en veroorzaakt zaken zoals snel geïrriteerd zijn, emotionele ups en downs, krampen, slapeloosheid, spijsverteringsproblemen, allergische reacties, te hoge bloeddruk, en nog veel meer.

Dit zorgt ook voor ontkenning, we ontkennen de innerlijke oorzaak en wijzen externe factoren aan voor hoe we ons voelen. ‘Het is allemaal de schuld van…’

Of we schakelen ontwijkingsmechanismen is zoals druk bezig zijn, binge watching, shoppen, emotioneel eten, extreme spiritualiteit, alcohol, zelfmedicatie, etc.

of we gaan afreageren
Dat is niet hetzelfde als loslaten. Afreageren zoals in ‘tegen iemand schreeuwen’ zorgt wel voor een soort drukvermindering maar het is niet therapeutisch. We laten dan net genoeg druk los om de rest verder te kunnen onderdrukken…

Wat in de volksmond ‘stress’ heet heeft altijd te maken met onverwerkte emotionele reacties. Wat we niet verwerkt hebben bepaalt namelijk onze ‘stressdrempel’.

Maar het ergste is misschien wel dat de onderdrukte emoties ook ons hart kunnen afsluiten en ook meer en meer de hogere functies van de hersenen zoals verbeelding, redeneren, vooruitzien…

En het alternatief hiervoor is “LOSLATEN”
Loslaten begint met bewust zijn van wat je voelt, er bewust bij blijven en niets doen om het ‘anders’ te maken. Loslaten komt eigenlijk neer op geen enkele weerstand bieden tegen wat je in het nu voelt in je lichaam.

Alleen dan krijgt de energie de kans om te ontspannen.
Dat lukt niet meteen voor heftige ervaringen en daarom is het belangrijk om te oefenen voor je daaraan begint.

Vasthouden is weerstand blijven bieden en dat kan ook nog een tijdje nuttig zijn, zoals bij trauma.

Emoties die niet worden onderdrukt, weggedrukt ,of ontkend zullen (snel en soms langzaam) oplossen zoals de lucht die ontsnapt uit een ballon.
Hoe meer innerlijke spanning we kunnen loslaten hoe rustiger ook ons denken wordt en hoe groter ons welzijn.

We kunnen door oude onverwerkte dingen los te laten ook steeds beter redeneren in plaats van reageren.
Hoe meer we loslaten hoe meer we vrij zijn om te zijn wie we echt zijn.
Door loslaten opnieuw als een spontane reflex te leren kunnen we ook vaker en langer in een niet reactieve staat blijven.

Redenen genoeg om te leren loslaten.